Article
Een hinkelspel is geen parkeerplaats
Gideon Boie
02/12/2020, De Standaard
Image: Sien Verstraeten (www.sienverstraeten.com)
Verwar een park niet met een parking. In een ludiek protest werden de nieuwe parkeerplaatsen op de Van Vollenhovenlaan in Schaarbeek gebruikt als de aanzet om een hinkelbaan, doolhof en looppiste te schilderen op het asfalt. De actiegroep 1030/0 reageerde daarmee op een onaangekondigde beslissing van de gemeente om een laan die dwars door het Josafatpark loopt weer open te stellen voor auto’s.
Die beslissing werd gisteren alweer teruggedraaid nadat de burgemeester, Cécile Jodogne (Défi), haar fout ruiterlijk had toegegeven. Toch blijft de heisa opmerkelijk, zeker omdat schepen Adelheid Byttebier (Groen) tijdens de actie de beslissing nog collegiaal verdedigde met de woorden: ‘Er is een sterke vraag naar parkeerplaatsen.’ Het klonk absurd, aangezien Schaarbeek nog geen jaar geleden de klimaatnoodtoestand heeft uitgeroepen.
De kwestie is niet of er vraag is naar parkeerplaatsen – dat zal wel zo zijn – maar wie daarvoor politiek verantwoordelijk is. Als een bewonerskaart niet meer dan 28 euro per jaar kost en er bovendien meer kaarten in omloop zijn dan plaatsen, kun je niet anders dan besluiten dat het gemeentebestuur zelf kunstmatig de vraag in stand houdt. Met zo’n stuntprijs om je auto op straat te stallen, moet je goed gek zijn om nog een private parkeerplaats te willen kopen of huren.
Het lijstje met verborgen stimulansen voor autoverkeer is lang. Zo kost een stelplaats voor de fiets in een Cyclobox 60 euro per jaar en zijn er ellendig lange wachttijden voor de plaatsing van zo’n box op – jawel – een parkeerplaats. De aanvragen voor school-, speel- of zomerstraten zijn procedureslagen. Om nog te zwijgen over het gebrek aan veilige fietsinfrastructuur en oversteekplaatsen en dito gebrek aan handhaving sinds Schaarbeek op zijn hele grondgebied de zone 30 invoerde.
De lokale politiek botst op het gewestelijke mobiliteitsbeleid, nu minister Elke Van den Brandt (Groen) alle zeilen bijgezet heeft om het langverwachte Goodmove-mobiliteitsplan in te voeren. Hoe geloofwaardig is het dat een gemeente mee circulatieplannen en veilige infrastructuur voor actieve weggebruikers in deze dichtbevolkte wijken zal opstellen, als ze niet eens in staat is om autoverkeer te weren in een parklaan zonder omwonenden?
Pleiten voor een andere visie op parken, zoals onderzoeker Jesse Pappers hier deed (DS 30 november), is niet genoeg. Ik deel zijn visie, daar gaat het niet om. Het probleem is dat de schepen wellicht de eerste zal zijn om ook zelf die visie te onderschrijven, maar dat er eerst burgerlijke ongehoorzaamheid nodig is om het college duidelijk te maken dat het deel van het probleem is. De visie van autovrije parken in Brussel blijft een mooie toekomstdroom, zolang we niet raken aan de hele beleidsmatige infrastructuur die prioriteit geeft aan koning auto.
Bibliografische noot: Gideon Boie, “Een hinkelspel is geen parkeerplaats” [A Hopscotch is No Parking Place] in De Standaard (2 December 2020), 36. Online beschikbaar: https://m.standaard.be/cnt/dmf20201201_98121005.
Tags: Brussels, Corona, Verkeer
Categories: Urban planning
Type: Article
